Η μυκητίαση των ποδιών (κωδικός ICD 10 B35. 3) είναι μια μυκητιακή λοίμωξη του δέρματος στα πόδια που προκαλείται από παρασιτικά δερματοφύτα. Εμφανίζεται σε περίπου 20% των ενηλίκων. Η μόλυνση συμβαίνει μέσω μικροτραύματος, γρατσουνιών, εκδορών, τραυμάτων. Η ανάπτυξη της νόσου προωθείται από βρεγμένα πόδια, σακχαρώδη διαβήτη και εξασθενημένη ανοσία.
Μεταξύ των ατόμων με ενδοκρινικές διαταραχές, καταστάσεις ανοσοανεπάρκειας, ο επιπολασμός φτάνει το 50%. Πιο συχνά, η ασθένεια προχωρά σε χρόνια μορφή με εναλλασσόμενες περιόδους ύφεσης και παροξύνσεων. Στο 40-50% των περιπτώσεων, η μυκητίαση των ποδιών προκαλεί ονυχομυκητίαση ή μυκητιασική λοίμωξη των νυχιών.
Πού και γιατί συμβαίνει η μόλυνση;
Η μυκητίαση των ποδιών είναι μια μεταδοτική ασθένεια που μεταδίδεται εύκολα μέσω άμεσης επαφής με φορέα του μύκητα ή μέσω οικιακών ειδών. Για παράδειγμα, με παπούτσια, κάλτσες, πετσέτα, είδη μανικιούρ, καουτσούκ χαλάκια στο ντους. Στο 70 - 95% των περιπτώσεων, ο αιτιολογικός παράγοντας της μυκητιάσεως των ποδιών είναι το Trichophyton red (Tr. Rubrum).
Συνήθως, η μόλυνση εμφανίζεται σε δημόσιους χώρους με υψηλή υγρασία, όπου υπάρχουν ευνοϊκές συνθήκες για την αναπαραγωγή και εξάπλωση του παθογόνου. Τέτοιοι χώροι περιλαμβάνουν πισίνες, δημόσια ντους, σάουνες, υδάτινα πάρκα, γυμναστήρια. Εάν ένα άτομο που έχει μολυνθεί με μύκητα περπατά χωρίς παπούτσια στο πάτωμα ή χαλιά στο ντους, θα αφήσει πίσω τα μολυσματικά σωματίδια. Και αν τότε ένα υγιές άτομο μπαίνει σε αυτό το μέρος με γυμνά πόδια, τότε το παθογόνο θα πέσει στο δέρμα του. Σε αυτήν την περίπτωση, ο μύκητας δεν εκδηλώνεται πάντα αμέσως και προκαλεί τα χαρακτηριστικά συμπτώματα της νόσου. Με ισχυρή ανοσία, την απουσία προβλημάτων υγείας, ένα άτομο παραμένει απλά φορέας της λοίμωξης, αλλά ταυτόχρονα δεν αρρωσταίνει.
Αυξάνονται οι κίνδυνοι μύκητα και η ανάπτυξη μυκητίασης των ποδιών:
- βλάβη στην ακεραιότητα του δέρματος.
- παραβίαση της παροχής αίματος στα άκρα, όπου η παροχή οξυγόνου και θρεπτικών ουσιών στους ιστούς επιδεινώνεται, οι διαδικασίες αναγέννησης επιβραδύνουν, η τοπική ανοσία εξασθενεί.
- Ο σακχαρώδης διαβήτης, τα υψηλά επίπεδα γλυκόζης στο αίμα δημιουργούν ευνοϊκές συνθήκες για την ανάπτυξη του μύκητα, την εξέλιξη της λοίμωξης.
- υπερβολική εφίδρωση;
- ξηρό δέρμα, το οποίο οδηγεί σε μικροκράματα.
- μεγάλη ηλικία;
- ασθένειες αίματος;
- μακροχρόνια χρήση αντιβιοτικών, φαρμάκων που καταστέλλουν την ανοσία.
- ανεπάρκεια βιταμινών;
- Φοράτε παπούτσια που είναι αδιαπέραστα στον αέρα και δημιουργούν ένα "φαινόμενο θερμοκηπίου".
Συμπτώματα και τύποι της νόσου
Οι μυκόζες των ποδιών εκδηλώνονται με διαφορετικούς τρόπους, τον τύπο του παθογόνου και τη σοβαρότητα της βλάβης επηρεάζουν τα συμπτώματα . Τα πρώτα σημάδια της νόσου εμφανίζονται στις πτυχές μεταξύ των δακτύλων και από εκεί εξαπλώνονται στις πελματικές, πλευρικές, πίσω πλευρές και τα νύχια.
Η εμφάνιση των ποδιών με μυκητίαση εμφανίζεται στη φωτογραφία.
Όταν μολύνονται τα νύχια, σημειώνονται πάχυνση, απώλεια στιλπνότητας, θόλωση της πλάκας. Το νύχι αποκτά μια κίτρινη, γκρι απόχρωση, γίνεται εύθραυστο, καταρρέει.
Τα πρώιμα κλινικά συμπτώματα της μυκητιάσεως των ποδιών περιλαμβάνουν ξηρότητα, ξεφλούδισμα του δέρματος, ανώδυνες ρωγμές στις πτυχές μεταξύ των δακτύλων. Αυτή η μορφή της ασθένειας ονομάζεται διαγραφή. Το ξεφλούδισμα και οι ρωγμές στην αρχή δεν προκαλούν πόνο, κνησμό ή δυσφορία. Μόνο ένας γιατρός μπορεί να παρατηρήσει τα πρώτα μη εκφρασμένα σημάδια μιας μυκητιασικής λοίμωξης. Εκτός από το σβησμένο, διακρίνονται επίσης και άλλες κλινικές μορφές μυκητίασης των ποδιών, καθεμία από τις οποίες έχει τα δικά της συμπτώματα.
Squamous
Στην πλακώδη μορφή της μυκητίασης των ποδιών, ξεφλουδίζει στις πτυχές μεταξύ των δακτύλων και των πλευρών. Κατά κανόνα, δεν υπάρχουν ενδείξεις φλεγμονής. Είναι πιθανή ερυθρότητα, βλάβη στα νύχια, κνησμός, πάχυνση της κεράτινης στιβάδας, που δίνει λάμψη στο δέρμα. Οι θηλώδεις γραμμές γίνονται πιο έντονες και η επιφάνεια του δέρματος γίνεται στεγνή, καλυμμένη με φυλλωτές κλίμακες. Σε αυτήν την περίπτωση, ο ασθενής δεν αισθάνεται φαγούρα ή άλλες δυσάρεστες αισθήσεις.
Υπερκερατωτικό
Εμφανίζεται ως εξάνθημα στα θησαυροφυλάκια. Η επιφάνεια των στοιχείων του εξανθήματος καλύπτεται με στρώσεις κλίμακας γκρι-λευκού χρώματος. Υπάρχει μια απόσπαση της επιδερμίδας, των απλών κυστιδίων. Όταν συγχωνεύονται μεταξύ τους, τα εξανθήματα σχηματίζουν αδιάκριτες μεγάλες εστίες που απλώνονται σε όλη τη σόλα, συμπεριλαμβανομένων των πλευρικών, ραχιαίων επιφανειών. Μαζί με τις εστίες απολέπισης, υπάρχουν περιοχές υπερκεράτωσης ή πάχυνσης του δέρματος. Μοιάζουν με κάλους με ρωγμές στην κορυφή. Με μια υπερκερατωτική μορφή μυκητίασης των ποδιών, η πληγείσα περιοχή είναι παρόμοια με τις εκδηλώσεις της ψωρίασης ή του εκζέματος. Ένα άτομο ανησυχεί για ξηρότητα, κνησμό και μερικές φορές πόνο.
Intertriginous
Η ενδογενής μορφή μυκητίασης των ποδιών είναι παρόμοια με τα συμπτώματα του εξανθήματος της πάνας. Εξ ου και το όνομα από lat. intertrigo - "εξάνθημα από πάνες". Τις περισσότερες φορές, το δέρμα επηρεάζεται στα διαστήματα μεταξύ του τρίτου και του τέταρτου, του τέταρτου και του πέμπτου δακτύλου. Γίνεται έντονο κόκκινο, οιδήματος. Σχηματίζονται πληγές, βαθιές, επώδυνες ρωγμές. Σε αντίθεση με το εξάνθημα της πάνας, οι αλλοιώσεις στην ενδογενή μυκητίαση είναι στρογγυλές με σαφή περιγράμματα, με ένα λευκό περίγραμμα να διαχωρίζεται κατά μήκος των άκρων της επιδερμίδας. Το άτομο βιώνει φαγούρα, κάψιμο, πόνο.
Dyshidrotic
Οι δυσυδρωτικές μορφές μυκητίασης των ποδιών χαρακτηρίζονται από πολλαπλά κυστίδια με πυκνή κορυφή, που βρίσκονται κυρίως στις καμάρες. Το εξάνθημα εξαπλώνεται σε μεγάλες περιοχές των σόλων, καθώς και στους χώρους μεταξύ των ποδιών και του δέρματος των δακτύλων. Συγχωνεύστε για να σχηματίσετε μεγάλες φυσαλίδες. Στη θέση της εκρηκτικής φυσαλίδας, εμφανίζεται υγρή διάβρωση. Με την ανάπτυξη της φλεγμονής, το δέρμα γίνεται κόκκινο και πρήζεται. Στο στάδιο του σχηματισμού κυστιδίων, ο ασθενής αισθάνεται αφόρητη φαγούρα.
Διαγνωστικά
Εάν υποψιάζεστε μυκητίαση των ποδιών, πρέπει να πάτε σε έναν δερματολόγο. Για να επιβεβαιώσει τη διάγνωση, ο γιατρός θα εξετάσει τα πόδια, θα ρωτήσει για τα συμπτώματα που ενοχλούν το άτομο, πόσο καιρό πριν και μετά από τα οποία εμφανίστηκαν. Κάντε μια απόξεση από την πληγείσα περιοχή για μικροσκοπική ανάλυση, πολιτιστική έρευνα για να εντοπίσετε έναν συγκεκριμένο τύπο παθογόνου. Επιπλέον, ο γιατρός σας μπορεί να παραγγείλει εξετάσεις αίματος.
Πώς να αντιμετωπίσετε τη μυκητίαση των ποδιών;
Ο μυκολόγος ή ο δερματολόγος ασχολείται με τη θεραπεία της μυκητίασης του δέρματος των ποδιών. Λαμβάνοντας υπόψη την κλινική μορφή της νόσου, τη σοβαρότητα της βλάβης, τις ορατές αλλαγές, ο γιατρός θα επιλέξει μια κατάλληλη θεραπεία.
Οι επιπλοκές μιας μυκητικής λοίμωξης στα πόδια μπορεί να οδηγήσουν σε μόλυνση με μύκητα των χεριών. Η μυκητίαση των ποδιών μερικές φορές οδηγεί σε δευτερογενείς βακτηριακές λοιμώξεις, ειδικά όταν υπάρχουν πληγές στο δέρμα.
Εξωτερικοί μυκητοκτόνοι παράγοντες (αλοιφές, κρέμες), δισκία για στοματική χορήγηση συνταγογραφούνται για την καταπολέμηση του μύκητα. Μόνο η τοπική θεραπεία είναι αποτελεσματική για ήπιες μορφές μυκητιάσεων των ποδιών. Σύμφωνα με κλινικές οδηγίες, τα από του στόματος φάρμακα συνταγογραφούνται σε σοβαρές περιπτώσεις.
Εάν είναι απαραίτητο, η θεραπεία συμπληρώνεται με αντιφλεγμονώδη, ξηραντικά, αντισηπτικά, αντι-αλλεργικά φάρμακα, παράγοντες που ενισχύουν την αναγέννηση των κατεστραμμένων ιστών. Εάν υπάρχουν ενδείξεις βακτηριακής λοίμωξης, συνταγογραφείται αντιβιοτική θεραπεία.
Με την ονυχομυκητίαση, πραγματοποιείται καθαρισμός υλικού των περιοχών που έχουν μολυνθεί από τον μύκητα. Για την επακόλουθη επεξεργασία των νυχιών, συνταγογραφούνται τοπικοί αντιμυκητιασικοί παράγοντες: βερνίκι, κρέμα ή αλοιφή.
Η διάρκεια της θεραπείας είναι από δύο εβδομάδες έως ένα μήνα. Εάν δεν επηρεάζεται μόνο το δέρμα, αλλά και τα νύχια, η θεραπεία καθυστερεί. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το νύχι μεγαλώνει αργά. Για να απαλλαγείτε από τη μόλυνση, είναι απαραίτητο να αναπτυχθεί ξανά μια εντελώς υγιής πλάκα νυχιών.
Όταν ακολουθούνται οι συνταγές του γιατρού, η μυκητίαση μπορεί να αντιμετωπιστεί επιτυχώς. Αλλά εάν, παρατηρώντας μια βελτίωση, ο ασθενής σταματήσει να παίρνει φάρμακα, αυτό οδηγεί σε επιστροφή της λοίμωξης, μετάβαση σε μια χρόνια μορφή. Είναι απαραίτητο να ολοκληρωθεί η πλήρης πορεία, ακόμη και αν τα συμπτώματα της νόσου έχουν ήδη εξαφανιστεί.
Πολύ σημαντικό στη θεραπεία της μυκητίασης της φροντίδας των ποδιών, της προσωπικής υγιεινής, της διατροφής, της επιλογής άνετων παπουτσιών που δεν τραυματίζουν τις πληγείσες περιοχές.
Τι πρέπει να κάνετε για την πρόληψη;
Για να αποφύγετε τις μυκητιάσεις των ποδιών και των νυχιών ή να μειώσετε τους κινδύνους της ανάπτυξής τους, οι ακόλουθες συστάσεις θα βοηθήσουν: τα άκρα εξασθενούν ή μειώνεται η άμυνα του σώματος.
Εάν εντοπίσετε ακόμη και ελαφρύ ξεφλούδισμα του δέρματος στα πόδια σας ή ρωγμές μεταξύ των δακτύλων σας, αξίζει να δοκιμαστείτε για μύκητα. Η έγκαιρη διάγνωση και η έγκαιρη θεραπεία θα σας βοηθήσουν να αποφύγετε επιπλοκές, εκτεταμένες βλάβες, δυσφορία, πόνο κατά το περπάτημα και βακτηριακή λοίμωξη.